Բուն TV-ն շարունակում է «Գիտական ֆանտաստիկան և Ստրուգացկի եղբայրները. Ժանրի առաջացումը» շարքը արձակագիր Գևորգ Տեր-Գաբրիելյանի հետ:
Ահա և շարքի վեցերորդ մասը։
ԵՀՀ տնօրեն Գևորգ Տեր-Գաբրիելյանը խոսում է Հայաստանի ներկա քաղաքական վիճակի մասին, երկրի առաջ ծառացած մարտահրավերների և առկա խնդիրների մասին
Բուն TV-ն շարունակում է «Գիտական ֆանտաստիկան և Ստրուգացկի եղբայրները. Ժանրի առաջացումը» շարքը արձակագիր Գևորգ Տեր-Գաբրիելյանի հետ:
Ահա և շարքի հինգերորդ մասը։
Գիտաֆանտաստիկ ժանրի գրականության ազդեցությունը մեծ էր հատկապես կրթված մարդկանց, նախևառաջ՝ գիտնականների վրա, որոնց թիվը 20-րդ դարում մեծացավ: Այս ժանրը հետաքրքում էր նաև կրթության հանդեպ ծարավ ունեցող պատանիներին, որովհետև նրանք հանրամատչելի մակարդակով գիտության վերաբերյալ պատկերացում էին ստանում, թեև դրանք կարող էին իրական գիտությունից բավական հեռու պատկերացումներ լինել և բաներ ասել, որոնք աշխարհում դեռևս չեն ասվել:
Քանի շատ է զարգանում և ավելի հասանելի դառնում գրականությունը, մարդիկ սկսում են նկատել թեմաների կրկնությունը. կային վարկածներ, որ աշխարհում շատ սահմանափակ սյուժեներ կան՝ վրեժ, ճամփորդություն, պատերազմ, սեր, և այլն: Թվում է, թե այս ժանրերը կրկնվում են՝ արտահայտվելով տարբեր ձևերով, իսկ գիտաֆանտաստիկ ժանրը և՛ նոր հասկացություններ, և՛ նոր բառեր, և՛ նոր իրադրություններ է բերում, որոնք երբևէ արտահայտված չեն եղել համաշխարհային գրականության մեջ:
Բուն TV-ն շարունակում է «Գիտական ֆանտաստիկան և Ստրուգացկի եղբայրները. Ժանրի առաջացումը» շարքը արձակագիր Գևորգ Տեր-Գաբրիելյանի հետ:
Ահա և շարքի չորրորդ մասը:
1965 թվականը խորհրդանշական ջրբաժան էր երկու դարաշրջանների միջև թե՛ Հայաստանում, թե՛ Խորհրդային Միությունում և թե՛ ամբողջ աշխարհում:
Բուն TV-ն մեկնարկում է «Գիտական ֆանտաստիկան և Ստրուգացկի եղբայրները. Ժանրի առաջացումը» շարքը։ Այն սկսում է արձակագիր Գևորգ Տեր-Գաբրիելյանը՝ մենախոսական ձևաչափով։
Ստրուգացկի եղբայրների ստեղծագործության հաջորդ փուլը հեղափոխության հեղափոխություն է, որովհետև, այնուամենայնիվ, նախորդ փուլը մնում էր կոմունիստական, ուտոպիստական ապագայի խաղի կանոնների սահմաններում: Իսկ հաջորդն արդեն ուրիշ է:
Պարոն Տեր-Գաբրիելյան, 2018-ին դուք հրապարակեցիք երկու գիրք՝ «Անաստված կինո թատրոն» և «Հրանտ»: Դրանք ձեր երկրորդ ու երրորդ գիրքն էին այս տասնամյակում՝ 2012-ի «Հրապարակ նկուղ» ժողովածուից հետո: Այդ երեք գրքերի մասին որոշ բաներ խոսվել են, ես ուզում եմ այլ հարցերի անդրադառնալ, թեև, իհարկե, այդ գրքերի մասին էլ կխոսենք: Իսկ հիմա առաջին հարցս այսպես ձևակերպեմ. ինչու՞ եք գրում:
– Դա հետազոտություն է, ինչպես նաև խաղ, ինչպես նաև մարդկանց հաղորդակցվելու, դուր գալու, նրանց «վզին փաթաթվելու» միջոց, ինչպես նաև՝ ինձնով «գրվում է», ե՛ս չեմ գրում: Ես գրիչն եմ: Սակայն իմ գիտակցական մակարդակի վրա՝ դա հետազոտություն է, գիտություն. և՛, ամենաանկարևորը, ի՛նչ կարող եմ ես հասկանալ ու արտահայտել. իմ սահմանները: Սակայն շատ ավելի կարևոր՝ անկեղծ փորձ. հետազոտել աշխարհն ու արտահայտել հասկացածս: